" İrlandalı Turist "

Birden, yüreğimize bir su serpildi.
" Oh olsun " dedik.
Hepimiz, birden, " İrlandalı Turistin " safına geçtik.
" Vur " dedik, " Biraz daha vur ", " Yere ser hepsini ".


İçimizde, yılların birikmişliğini, henüz, adını bile bilmediğimiz, o yiğit insan, dile getirdi.
Hangimiz, bir esnaf tarafından aldatılmadık, sözlü tacize uğramadık ki.
Pazarların, semtlerin kabadayıları olmadılar ki.
Hangimizin, taksici, dolmuşçu esnafıyla bir çekişmesi, aldatılmamışlığı olmadı ki.


Görüntüleri izleyince, " İşte, bu " dedik.
Kahramanımız geldi.
Kurtarıcımız.
Vurdu vurdu, sere serdi.


Toplumsal linci, ekranların başında yaşadık.
Sanki, o yumrukları biz vuruyorduk.
Kıstırılmış bir toplumun, öfkesiyle, " Vur " dedik, " Bir daha vur "
Bir de, üstlerine çık, zıpla, tekmele onları.



Esnaf teşkilatının ortaya çıkıp, olayı kınamasını beklerdik.
Adalet sisteminin, o mahalle kabadayılarını, cezaevine koymasını isterdik.
Ama bu kadar işte.
" İrlandalı Turist " papucun başka yerlerde, bu memleketteki kadar ucuz olmadığını gösterdi.
Orada kalacak, toplum hayatı, kaldığı yerden devam edecek.
Haksızlıklar, hoyratlıklar, bitmeyecek.


Yine aldatılacağız, yine, " Almazsan alma " denecek.
" İşine gelirse " denecek.
Sesini biraz yükseltsen, sinek gibi başına üşüşecekler.
Biz de, susacağız.



Ama olsun.
O, bizim kahramanımız.
Aslan abimiz.
" İrlandalı Turist " seni, kalbimize yerleştirdik.
Sen, bizim, medar - ı iftiharımızsın.










Cafer Günday