İşaret Levhaları...

İşaret levhaları, yön bulmak içindir.
İşaret levhaları olmadan, bölgeyle ilgili bilginiz yoksa, yönünüzü kaybedersiniz.
Sağa dön, sola dön, 30 km kaldı gibi.


İşaret levhaları, insanı rahatlatır.
İşaret levhaları, güven duygusu verir.
Nereye gittiğini bilen insan, huzur bulur, şüphe duymaz.


Filmlerde görürüz.
Biri çıkar, levhanın yönünü, tersine çevirir.
Kişi, gitmesi gereken yönün ters istikametine doğru yola koyulur.
Sonunda anlar da, iş işten geçmiştir.


Yerlere verilen isimler, çizilen sınırlar, insana, farkındalık duygusu verir.
İnsan, bilinmeyeni, tanımlamak, isimlendirmek ister.
Yerleştiği bir bölgede, ilk önce isimlendirir, ardından yön levhalarını yerleştirir.


Toplumsal hayat da, böyledir.
Her şey, isimlendirilir.
Herkes, inancına göre, inandığı görüşe göre, desteğini ortaya koyar.
Partiler, tabelalarını asar, parti tüzüklerini ortaya koyarlar.
Vaatlerini, iktidara gelince yapacaklarını, toplumla paylaşırlar.


Buraya kadar bir mesele yok.
Mesele, bundan sonra başlıyor.
Zaman zaman, tabelaların yönü değiştirilir.
Toplumun gidilmesi istenilen yöne doğru çevrilir, tabelalar.
Herkes de, yönünü, tabelalara bakarak çizdiği için, sorgulamaz.
Kendim gidiyorum sanır ama yönü belirleyen tabelalardır.



Yeni bir seçim dönemi geldi.
Tabelalar, yeniden yönlendirildi, eski yönleri değişti.
Toplum yürürken, artık, bu yeni tabela yönlerine göre, gideceği yolun tercihini yapmaya başladı.
Toplum, yeni tabela düzenine göre, yürümeye başladı bile.


İyidir, kötüdür, hayırlıdır, hayırsızdır, o başka bir konu.
Ayrıca, her şey, tabela yönlerini belirleyene göre olacak da, denemez.
Yeni tabela ayarlamamız, hayırlara vesile olsun...













Cafer Günday