Bölünecek Miyiz ?

Dünya sermaye sistemi istiyorsa, elbette, bölüneceğiz.
Bu bölünme, nasıl olacak, bunun çerçevesini de, uluslararası güçler dengesi belirleyecek.
Bunun dışında, Ortadoğu haritası nasıl biçim alacak, onu da, yine, uluslararası sermaye sistemi, kendi çizdiği çerçeveye göre belirleyecek.

Bu, böyle olmayabilir mi ?
Bu gidişi, en fazla, geciktirebilirsiniz.
Bu gecikme, 50 - 100 sene sürse bile, nihayetinde, olması gereken olur.


Olması gereken nedir ?
Nihayetinde, bütün çaba, sermayenin, bütün Dünya'da, merkezileşmesi, odaklaşması, güçlenmesi ve çoğalmasıdır.
Sermaye sistemi dışındaki toplumların, uluslararası sermaye sistemine entegrasyonudur.
Bu, A ya da, B ülkesinden, C ya da, D liderinden bağımsız, kişileri, kuşakları aşan bir çabadır.
Bu çabanın önünde durmak, karşı çıkmak, süreci uzatmış olur, başka bir sonuca ulaşmaz.

Sermaye, önünde, sonunda, merkezileşecektir.
Sermayenin önünde duran dini, siyasi, politik engeller aşılacaktır.
Elbette, bu entegrasyon süreci, sancılıdır, toplumlara, acı çektirir.


Dini anlayışlar, gelenekler, hayat biçimleri, erozyona uğrar.
Yabancılaşma, bencillik artar.
Toplumsal düşünce, yerini, bireyselliğe bırakır.
Aileler parçalanır, tüketim kalıpları değişir.
Mutsuzluk, suç oranı artar.


Sermaye sistemi, bir taraftan halklara acı çektirirken, diğer taraftan da, onları geliştirir, birbirine bağlar, kapalı üretim sistemlerini, pazara açar, üretim dışı unsurları, üretime taşır.
Çalışmayan, atıl yığınlar, üretim süreciyle tanışır.
Yerel üretim, yerini, Dünya piyasası için üretime bırakır.

Sermaye sistemi, geri, kapalı üretim sistemlerini, modernleştirir, seri üretime dönüştürür.
Bireysel üretimi, esnaf üretimini, yığın üretimine çevirir.
Fabrikalar büyür, mağazalar genişler.
Sermaye sistemi, bir yandan bunu yaparken, diğer yandan da, maliyetleri düşürebilmek için, bitmez tükenmez bir çaba içine girer.
Bunun için de, teknolojik gelişimi teşvik eder, hızlandırır.
Emeğin verimliliği, artar.
İşletme içi israf, ortadan kalkar.

Uluslararası politik ortam, bu merkezileşme çabasının yansımasından başka bir şey değildir.
Dünya toplumları, sermaye sistemiyle tanışacaklardır ve Dünya sermaye sistemine bir biçimde, entegre olacaklardır.
Bu entegrasyonun nasıl olacağı da, toplumdan topluma değişir.
Toplumların zihin yapıları, gelişmişlik seviyeleri, bu entegrasyondaki yerlerini belirler.
Kimi toplumlar, ara insan gücüne talip olurken, kimi toplumlar da, sermaye sahipliğine soyunur.
Kimi, tarım üretiminde kalırken, kimi de, sanayi üretimini üstlenir.

Merkezileşme, kaçınılmazdır.
Merkezileşmenin önündeki bütün engeller, zaman içinde, ortadan kalkacaktır.









Cafer Günday