22 Aralık 2014 Pazartesi

Sermaye, Sahibi Olarak, Kimi Seçer ?

Biz, sahip, sermayeyi seçer sanırız.
Halbuki, tersi olur.
Sermaye, sahibini seçer.



Sermaye, her ortamda durmaz.
Sermaye, her yerde, konaklamaz.
Sermayeyi, herkes tutamaz.
Sermayeyi, herkes, biriktiremez.
Sermayeyi, herkes, koruyamaz, kollayamaz.



Sermayeye sahip olacak, insan veya toplumlar, belli özellikler taşımalıdır.
Her insanı özellik, sermaye sahipliğine uymaz.
Sermaye, bu özellikleri taşımayan insandan kaçar.
Sermaye, bu özellikleri taşımayan toplumlardan kaçar.


Sermaye, hangi özellikleri sever ?
Sahip, mülkiyet duygusu güçlü olmalı.
Sahip, " Hep bana, hep bana " demeli.
Sahip, " Daha çok, daha çok " demeli.
Sahip, çoğaltma isteğiyle dolup taşmalı.
Sahip, mevcutla yetinmemeli.
Sahip, cesur, atak olmalı.
Sahip, kararlı olmalı.
Sahip, çalışmayı sevmeli.
Sahip, gösterişe önem vermemeli.
Sahip, yatırım aşığı olmalı.
Sahip, biriktirme tutkusu taşımalı.
Sahip, kıskanç olmalı.
Sahip, koruma duygusu güçlü olmalı.
Sahip, egosu güçlü olmalı.
Sahip, duyguları değil, aklı önde tutmalı.
Sahip, neyle karşılaşırsa karşılaşsın, sermayeyi tercih etmeli.




Fazla duygusal olan, zayıf karakterli, korkak, kararsız, gözü yaşlı insanları ve toplumları sevmez.
Elindekiyle yetinen, sermaye dışında, başka değerlere önem veren toplumlardan ve insanlardan kaçar.
Sermaye, kendini çoğaltmak isteyen, kendini koruyan, kollayan, tüketmeyen insanda ve toplumlarda birikir.




Bu, sahibin değil, sermayenin  tabiatıdır.
Sermaye, bu tabiata uyan insanlarda, toplumlarda birikmeye başlar.
Sermaye, kendi olgunlaşma sürecini, ancak, bu ortamda tamamlayabilir.
Sermaye, kendi dışlaşma sürecinde, bu ortamı ister ve üretir.






Sahip sermayeyi seçmez, sermaye, sahibini seçer...









Cafer Günday



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder