29 Ekim 2014 Çarşamba

İyi Yaşamayı, Hak ediyor Muyuz ?

Hayat, insanlara verilir mi ?
Yoksa, insanlar tarafından, uğraş verilerek kazanılır mı ?
İyi ve güzel, refah, kendiliğinden mi, gelir ?
Yoksa, onlara ulaşmak için, çaba mı, göstermek gerekir ?



Ben, fakirim, kimse bana vermiyor.
Ben, çirkinim, neden, çirkin doğmuşum ?
Kanser oldum, neden, bu hastalık geldi, beni buldu ?
Fakir bir ülkeyiz, neden, diğer ülkeler refah içindeyken, biz, sorunlarla boğuşuyoruz ?
İşsizim, kimse bana iş vermiyor ?
Patronlar çok vicdansız, sistem, bizi, eziyor.
Çalışanlar, tembel ve kaytarıcı.



Eğitim sistemi bozuk, çocuklarımız iyi eğitim görmüyor.
Düzen, gittikçe bozuluyor, hayatımız gittikçe çıkmaza giriyor.
Gıdalarımız katkılı, toksin deposu ve kanser, hastalık üretiyorlar.
Aileler parçalanıyor, çocuklarımız boşanmış ailelerde büyüyor.
Din, elden gidiyor, ahlaksız bir nesil yetişiyor.



Hayatım bir hiçten ibaret.
Bir baltaya sap olmadım, bütün işlerim yarım - yamalak.
Sevdiğim kadın başkasıyla evlendi, benim için hayatın bir anlamı kalmadı.
Yaşamam için bir sebep yok, her şey, kötü.
Yalnızım, kimse beni anlamıyor.
Kime yaklaştıysam, hep menfaat peşinde oldular.
Kimseye güven kalmadı.



Daha sayalım mı ?
Bunların hepsi, gerçek mi ?
Ne kadınlar memnun bu hayattan, ne de, erkekler.
Ne politikacılar memnun, ne de, vatandaş.
Ne işveren memnun, ne de, çalışanlar.
Ne çocuklar memnun, ne de, ebeveynler.
Ne alıcı memnun, ne de, satıcı.



Dünya kaynıyor, her tarafta bombalar patlıyor.
Kıyım üstüne, kıyım yaşanıyor.
Zorunlu göçler, insanların düzenini tarumar ediyor.
Tabiat, gözümüzün önünde yok oluyor, kirleniyor.
Ağaç ve hayvan katliamı, had safhaya çıkmış durumda.



İnsanlar birbirlerini, kıtır kıtır, keser hale geldiler.
Din ve inanç adına, cinayetler işlenir oldu.
Ülkeler, kendi zenginlikleri için, Dünya'nın geri kalanının, canını çıkarıyor.




Bütün bu tablo, bize verildi mi, yoksa, biz mi, ürettik ?
" Benim sorumluluğum yok, ben, iyi bir insanım ".
" Ben, kimseyi öldürmedim, ağaç kesmedim, hayvana kıymadım ".
" Kimsenin tavuğuna kış demedim, kimseyle bir alıp veremediğim yok ".
Öyle, kolayca, kaçış - kurtuluş yok.
Hepimiz, her şeyden sorumluyuz.




İyi yaşamayı hak ediyor muyuz ?
Tabloya bakarsak, cevap bellidir :
Etmiyoruz.









Cafer Günday

























Hiç yorum yok:

Yorum Gönder