Bozuluyor Muyuz, Düzeliyor Muyuz ?

Hastalık, iyileşmenin başlangıcıdır...
Hastalık derinleştikçe, iyileşmeye de, o kadar yaklaşırsınız.
Hastalık semptomları ortaya çıktığında, vücut, çoktan hastalanmıştır da, görüntü, dışavurum başlamıştır.
Aslında, hasta, semptomlar arttıkça, iyileşmeye yaklaşıyorum diye, sevinmelidir.

 

Hasta, hastalık ilerledikçe, öleceğini, iyileşmeyeceğini sanır.
Çoğu zaman, ölür de.
Ama iyileşmeyip ölmesi, iyileşmeyi kabul etmediği için gerçekleşir.
Hastalık, kendi içinde, iyileşmenin unsurlarını da, taşır.
Kişi, vücuduna, bağışıklık sistemine yardımcı olmazsa, organizma, hastalığa teslim olur, kronikleşir ve nihayetinde, ölüm gerçekleşir.

Ahlak, bozuldu.
Uyuşturucu, yaygınlaştı.
Hastalıklar, arttı.
Yalan, dolan, talan, inanılmaz seviyelere çıktı.
Kimse, kimseye güvenmez oldu.
Boşanmalar arttı.
Aile yapısı sarsılıyor.
Evlilik dışı ilişkiler, yaygınlaşıyor.
Fuhuş, aldı başını gidiyor.
Rüşvetin önü alınamıyor.
Savaşlar, ölümler, yokluklar, vicdansızlık, had safhada.


Tablo, ne kadar karanlık değil mi ?
Bu tabloya bakıp, iyileşme, bunun neresinde diyebiliriz ?
Görüntüye bakarsanız, doğru, iyileşmeyi göremezsiniz.

Bozunma süreci, iyilik halinden uzaklaşmaya başlanıldığını gösterir.
Ama aynı zamanda, bir sonraki iyilik sürecine de, yakınlaşmayı anlatır.
Toplumlar iyice çığrından çıktığı zaman, peygamberlerin gönderilmesi, liderlerin ortaya çıkması, boşuna değildir.
Bunlar, organizmayı iyileştirme çabasıdır.


Bozunmadan rahatsız olan unsurlar, kurtarıcının etrafında, toplanırlar ve iyileştirmeyi hızlandırmaya çalışırlar.
Bozunma derinleştikçe, iyileşme çabası da, artar ve hızlanır.

Bozuluyoruz derken, aynı zamanda, düzeliyoruz da, demiş oluyoruz...





Cafer Günday