Kırmızı plakalar...
Köşk...
Gücün merkezileşmesi...
Ne kadar çok insanın, hayalini süslüyor ?
Mükemmel bir kadın...
Mükemmel bir erkek...
Muhteşem bir ev...
Harika bir yat...
Sınırsız bir tüketim...
Ne kadar çok insan, imreniyor ?
Güç peşinde olan güç,
Sağlık peşinde olan, sağlık bulur.
Para peşinde olan, paraya ulaşır.
Bilgi peşinde olan, bilgiyi bulur.
Huzur peşinde olan, huzura kavuşur.
Hakk peşinde olan, Hakk'ka ulaşır.
Üç adayımız var, köşke çıkması beklenen...
Üçü de, köşk hayaliyle yanıp tutuşuyor...
Seçilemeyen ikisi, büyük hayal kırıklığı yaşayacak.
Seçilen, çıkıp, köşkün koltuğuna oturacak.
Oturacak da, bir gün, inmek için oturacak...
Zirveler, soğuktur, zirveden daha yukarısı yoktur.
Bütün güç, zirvede toplanır, zirve, yalnızdır.
Zirveye çıkmayan, Dünya'nın, zirveden nasıl göründüğünü bilmez.
Zirveye çıkan, muradına eren, bir gün, bu muydu, der.
Bütün çabam, bunun için miydi ?
Amaca ulaştıktan sonra, amaç anlamsızlaşır.
Çünkü, amacı anlamlı kılan, o amaca ulaşma çabasıdır.
Doyduktan sonra, sofra anlamsızlaşır.
Su içtikten sonra, su, önemini yitirir.
Tatmin olduktan sonra da, beden, bir et yığınına döner.
Kimler geldi, kimler geçti, bu Dünya'dan.
Koltuk, güç, iktidar hırsıyla, kimler, neler yapmadı ?
Koltuğa oturan, koltuğun anlamsızlığını bilir.
Koltuktan inen, ben, bu koltuğa neden oturdum diye sorar, kendi kendine.
Bir de, her çıkan, alkışlarla inecek diye bir şey de, yok.
Hangi konjonktür ne getirir, ne götürür, kimse bilmez.
Giden gidici olduğunu bilir, gelen heyecanlıdır.
Zaman, ne çabuk geçip gitmiştir.
Biraz daha uzasa koltukta oturma süresi, olmaz mıydı ?
Üzülürüm her kim olursa olsun, koltuk ve alkış meraklılarına.
Çabalarının, boş ve anlamsız bir çaba olduğunu anladıklarında, vakit geç olacaktır da, onun için.
Güç hırsı, bitmeyen bir hırstır.
Hep, daha fazlasını ister.
Her isteyenin istediği olsaydı, imparatorluklar, yok olmazdı.
Devletler yıkılmaz, insanlar ölmezdi.
Bir ülke, bütün Dünya'ya egemen olurdu.
Herkes, istediğiyle kavuşur, istediği, arzuladığı hayatı yaşardı.
İstediğini yaşamakla, yaşadığını istemek arasında, bir ayrım var.
İstediğin senden, yaşadığın, Hakk'tan gelir...
Hırs sahibi, Hakk'tan gelene, razı olmaz.
Ama, Hakk, her zaman, üstündür...
Cafer Günday
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder